Merhaba!

Uzun süredir bu cümleyi kafamda tekrarlıyorum. ''Hayat bir yolculuktur, bir varış noktası değil.'' 

Fark ettim ki bir süredir hayatımda sadece bir şeyleri başardığımda kendimi tebrik eder olmuşum. Tıpkı yapılacaklar listesindeki tüm maddeleri veya işleri tamamlayıp üzerini çizdiğimde hissettiğim mutluluk gibi. Başarıya ulaştığımda bir çizik, yazı yazdığımda bir çizik, iş bulduğumda bir çizik... Bu varış noktalarından sonrası ise hep aynı his. ''Ya şimdi ne olacak? Sırada ne var? Bir sonraki adımda başarılı olmak için ne yapmam gerekiyor?''. Bu sorular yoluma devam etmek için kendime sürekli sorduğum sorular haline gelmiş. Öyle ki, bu noktalara ulaşmaya çalışırken yaşadığım herhangi bir olumsuzlukta bedenen ve ruhen ani negatif reaksiyonlar verir hale gelmişim. 

Yalnız değilsiniz! Günümüz şartlarındaki yaşam mücadelesi içerisinde bir çok bireyin yaşadığı sıkıntılardan birini yaşıyoruz. Asla tek bir şey yeterli olmuyor, hep daha fazlasını istiyoruz. Hiç düşündünüz mü neden diye? Hiç sormaya cesaret edebildiniz mi kendinize? Sürekli bir koşuşturma halinde, sürekli bir hedefe odaklı olarak yaşıyoruz. Şimdi böyle söyleyince kulağa ne kadar yorucu geldi değil mi? Ben de ilk duyduğumda böyle hissetmiştim. İnanın yaşarken hiç öyle gelmiyor insana. 

Şimdi soracaksınız belki de, ''hayatta hedefleri olmayan insan ne işe yarar?'' diye. Ben çok kez sormuştum çünkü bu soruyu. Kendimden biliyorum :) Hayatta bazı farkındalıklara varmadan önce oldukça keskin köşelere sahip bir birey olarak şimdi diyorum ki, hedef değil yolculuğumuz önemli. Bu yolculukta edindiğimiz deneyimler, kazandığımız kazanımlar, yaşadığımız süreç önemli. 

Ne başarı, ne sevgi, ne para, ne kariyer. Bunların hiçbiri bir varış noktası olmasın hayatınızda. Yetmeyecek çünkü. Birini elde ettiğinizde daha fazlasını isteyeceksiniz. Doğal olarak mutluluğu  o an yaşayan değil,  kovalayan bireyler haline geleceksiniz. 

Yakın zamanda fark ettim ki, aslında her şey bakış açımızı değiştirmekle başlıyor. Hedefleri hayatımızın merkezine koymamaya başladığımız zaman akıp gidiyor hayat. Mücadele ya da kavgaya gerek kalmıyor. En başta kendinizle yarış halinde olmaktan çıkıyor hayat. Mutluluk mu istiyorsunuz? O anı sonuna kadar yaşayın. Başarı mı istiyorsunuz? O gün nelerin üstesinden gelebildiniz onu düşünün. Kariyer mi istiyorsunuz? Bu yaşınıza kadar kendinize kazandırdığınız şeylere, kendinize yaptığınız yatırımlara bakarak gururlanın. Unutmayın, hayat dediğimiz şey koca bir süreç. Uzun ya da kısa olması hiç fark etmez, bu sizin yolunuz. Durduğunuz duraklara takılmayın. Yolculuğun tadını çıkarmaya bakın :)

Bir sonraki yazıda görüşürüz! 

Kocaman sevgiler.